Auteur archief

Verlofweek dag2

2 dagen geleden op het eerste zicht niet zo heel veel gedaan. Een beetje laat begonnen en vooral werk gedaan dat niet zo echt snel vooruit gaat.

Eerst begonnen met een gat in ons plafond te maken om daar dan de volgende werkdag de poutrelle door te steken. Was vrij lastig en zwaar werk ( van horen zeggen hoor mijn rol was vooral om het losgekomen plafond te ordenen). Met de zaag werd een stuk van het plafond verwijderd. het plafond bestond uit kleine fijne latjes + veel stof en gips. Om de astma leiders (David’s ma) toch veel ellende te besparen hebben we die plafond er uit gezaagd, anders zou er veel te veel stof vrijkomen. En nu werd dit voor een groot stuk beperkt.

Daarna begonnen aan het uitkappen van de 2 gaten in de muur waar de poutrelle komt op te liggen. Wederom vrij lastig met hamer en bijtel + boormachine. Voorzichtigheid was ook geboden om ons vals plafond in de inkom niet te beschadigen dus snel boren was er niet bij. Op het eerste zicht niet zoveel werk gedaan maar wel redelijk lastig en tijdrovend, op het einde van de dag dan nog naar de brico plan-it geweest om stenen,cement en zand.



Verlofweek dag1

De eerste dag van ons weekje verlof ligt alweer 4 dagen achter ons. Die dag hebben we eigenlijk redelijk veel gedaan. Eerst het plafond waar de keuken komt volledig afgebroken, want daar moet een poutrelle komen die dan de muur van de badkamer + de vloer moet ophouden. het kadrement van het plafond hebben we laten hangen we gebruiken dat wel terug opnieuw voor het nieuwe plafond. Mijn werk beperkte zicht tot het verwijderen van de nagels en alle gyproc aan de kant sorteren.

Terwijl David verder deed met het afbreken van het plafond, hielp ik David’s pa met het verder opmetsen van de muur. De lainteau (betonnen draagbalk boven de deuropening) was er al en hier mocht er nog een rijdtje stenen opgemetst worden van 3 hoog. Dit ging al bij al echt wel redelijk snel. Daarna werd alles nog nauwkeurig opgevoegd door David + pa. je moest wel goed opletten dat je niet onder cement vloog want het vloog soms lustig in het rond.

Daarna werd er nog een stuk uit de bovenkant van de muur naast de nieuwe muur gehaald. We konden nu voor het eerst van bovenaan een zicht krijgen op de werkelijke lengte van onze keuken. Op papier en op het zicht is dat nogal moeilijk te zien. Veel gedaan die dag dus was ik wel heel erg tevreden, ging het maar elke dag zo (eens een dag zonder veel tegenslagen)




Beton gieten, vernissen en schuren

Vorig weekend hebben we veel gedaan, ons huis zat ook wel afgeladen vol met werkvolk. David’s pa kwam helpen, David’s ma zorgde voor de bevoorrading (lees eten, wijn op tijd en stond en last but not least cake en koffie), David’s neef Tim was er ook dit trio wer dan nog vervoegd door mij ma en pa en uiteraard ook nog door David en mezelf + dan zou ik de fotograaf nog vergeten (David’s broer Jurgen), waarvoor uiteraard veel dank, want op tijd en stond moet dit ook zeker gebeuren en ik vergeet dit soms te vaak.

Terwijl de David, Tim en David’s pa bezig waren aan het kaderement om het beton in te gieten, vlogen ik en mijn ma er alvast in om de ruit die dringen gevernist moest worden te schuren. Dankzij het schuurmachine ging dit vrij snel. Na een lange zoektocht naar de verfborstels begon ik dan aan het vernissen van die ruit. Het werd al snel duidelijk dat de ruit al in jaren niet meer vernist was, de vernis drong onmiddelijk in het hout. Al snel kreeg ik dan ook de opmerking van David eenmaal ik terug beneden was of ik wel al verrnist had want het was nog geen haar verandert.

Ondertussen waren mij pa en ma al bezig met het schuren van het tuinhuis, want de plannen waren er om het eens grondig te schilderen. De helft van het tuinhuis had nog wortel resten van de klimop en was ook veel bleker, dus het trok op niet al te veel. Ondertussen hebben mijn ma en pa deze week al de een primer op ons tuinhuis gezet (dit was gisteren), de hond was er ook bij en bijgevolgd dus ook een beetje mee geschilderd en vandaag hebben ze er een eerste laag op gezet. Meer foto’s en info volgen later op de week.

Na mijn eerste vernislaag van de eerste ruit begonnen met het schuren van het kleine ruitje die aan de trap van de zolder zit, was deze in eerste instantie vergeten. Aangezien ik enorm goed tegen de warmte kan werden het schuren en vernissen van die 2 vensters dan maar aan mij uitbesteed, het was warm die dag + op het dak is het dan meestal nog een serieus stuk warmer. Maar al bij al nog best dragelijk, voor mij toch. David zou geen 2 seconden op het dak blijven staan.

Terwijl ik aan het schuren en vernissen was stond het andere trio (David,Tim en David’s pa) ook niet bepaald stil. Ze hadden al de volledige bekisting gemaakt + de ijzerwerk die erin moest. Ondertussen was ons volledig tuinhuis geschuurd en zat mijn verniswerk erop (3 lagen en dan begon je er eindelijk verandering aan te zien).

Nu de coufrage waar het beton in komt klaar is kunnen we beginnen met het gieten, hiervoor hadden we ons in 2 teams ingedeeld: David en Tim in het ene team en David’s pa en ik in het andere team. David en Tim zorgde voor het maken van het beton. David’s pa en ikzelf zorgden ervoor dat het beton effectief gegoten werd. David’s pa goot dan ook de emmer in de houten coufrage en ik vulde de emmers dan telkens weer en gaf ze aan (tot op een bepaalde hoogte, want dat weegt amai nie). Als de kruiwagen dan leeg was ging ik achter een nieuwe. David’s pa stabiliseerde het beton telkens zodat het niveau overal in de bekisting overal hetzelfde was.

Dankzij de 2 geöliede teams ging het gieten razendsnel, in minder dan 2 uur was alles gegoten. Dus vandaag flink wat gedaan, moe maar tevreden keerden we terug naar huis. Ik dan vooral met veel pijn in de rugspieren (van de vele rugversterkende oefeningen in de volleytraining de dag ervoor + al die emmers vullen en heffen zullen ook wel niet veel geholpen hebben). Maar het warme bad achteraf en de massage deden meer dan deugd en het probleem was dan al flink verholpen vooral dan door die massage.






Muur keuken

Vandaag hebben David’s pa en nonkel (Gabriel) onze muur voor de keuken gemetst bovenop het sollement die we vorig weekend gegoten hebben. Na enige tegenslag met kabels en waterleidingen die moesten uitgegraven worden, ging het toch redelijk snel vooruit.

Als een goed geoliede machine gingen ze aan het metsen. laag na laag werd onze muur groter met een groot gat in het midden waar onze glazen (dubbele) schuifdeur komt.

Eenmaal de muur al wat verder gevorderd was begon de een te voegen en de ander verder te bouwen aan de muur. Volgend weekend maken we daar dan een kaderement voor en gieten we er beton op.



Gieten sollement

Vandaag was het eindelijk zover, de put waar we zoveel werk aan gehad hadden terug opvullen met beton. Op zich een werkje die redelijk snel vooruit ging. Had ik niet echt verwacht.

Ons procede voor het maken van het beton was telkens hetzelfde: eerst een halve zak stenen, daarna een halve emmer water erin. Even laten mengen (het lijkt nu al een kookrecept) en daarna 7 scheppen cement en een volledige zak zand. Weer even laten mengen en daarna een volledige zak steenpuin die we uit die put gehaald hebben. Dan af en toe nog een beetje water erbij en andere ingredienten indien nodig.

Dit ‘recept’ was telkens goed voor 1.75 kruiwagens. Mijn schoonpa bracht telkens de eerste kruiwagen naar binnen David hield dan die kruiwagen (oftewel bakwagen zoals ze in Ruiselede zeggen) terwijl zijn pa er alles uitschepte en in de put smeet.

Eenmaal de eerste kruiwagen er dan in was, gingen David en ik terug naar buiten om de 0.75 kruiwagen aan beton die nog over was ook te vullen. Dan mocht ik telkens de betonmolen bedienen. Ik reed dan ook de kruiwagen terug naar binnen (oppassen want er was een niet te onderschatten moeilijke bocht op het traject). Waarna David verder ging met het maken van een nieuwe lading beton. Ondertussen was ik al bij David’s pa, de volgende lading gaan lossen. En dan terug naar buiten meehelpen aan een nieuwe portie.

Nu moet ik wel zeggen dat ik veel natter geworden ben door water die David constant aan het gooien (met emmer) of sproeien (tuinslang) was. Maar buiten was het lekker warm dus zo erg was dat nu ook weer niet.

Nadat dit alles gegoten was opgeruimd nog even uitgerust en dan avondeten. David’s broer (Kurt) kwam verse lasagne maken. En zo’n initiatieven steunen wij uiteraard altijd. Samen met David’s ma maakte ze een geweldig lekkere lasagne met kip,veel groentjes en curriesaus en nog vanalles, maar het was in ieder geval enorm lekken, waarvoor dank aan Kurt.

Uiteraard kon een lekker desert niet meer ontbreken, David’s ma had (zoals meestal het geval) voor ons een cake gebakken met pechen, lekker luchtig. Enorm lekker, dus veel te veel gegeten natuurlijk. Volgende week beginnen we dan waarschijnlijk aan het metsen van de muur.







Sollement verder uitgraven

Gisteren verder gedaan met het verder uitdelven van het sollement. We moesten eigenlijk nog maar 30cm dieper graven. Dus dit zou al snel gedaan moeten zijn. Nadat dit werkje erop zat snel even een koffiepauze genomen. Toen we terug kwamen aan onze put bleek een deel van de aarde van de zijkanten los gekomen te zijn. En terug in de put terechtgekomen zijn. Terug uitscheppen dus, eenmaal dit gebeurt was terug en alle zand in de aanhanwagen gelost was, stenen van buiten gehaald. Om met deze stenen een muurtje te maken tegen de zwakke lostzittende binnenkant.

Toen we echter alle stenen terug binnen gehaald hadden, bleek al snel dat er terug zand naar beneden gevallen was, en alle stenen die er stonden om het zand tegen te houden lagen omver. Alweer uitscheppen en terug naar de aanhangwagen brengen en lossen. Plan B was dan om de stenen te mestelen zodat het zand ze niet gemakkelijk kon omver krijgen.

Dus moortel gaan maken. De moortel was dan eindelijk gemaakt, en je raadt het al toen we terug waren aan onze ‘zandbak’, was er inderdaad alweer aarde ingevallen. Dus terug uitscheppen en naar de aanhanwagen brengen en inladen.

David’s pa zijn geduld raakte op, dus over naar plan C. Gebruik maken van een plaat en daarachter mag dan al het zand vallen die wil vallen onze sollement die gegoten wordt komt dan tegen die plaat. Plaat erin gezet, en ooo ironie, ondertussen is er nog steeds geen nieuw zand achtergevallen. Het vallen van het zand zal waarschijnlijk wel te maken hebben met de daver die de zware camions maken die aan onze straat passeren.

Eénmaal ons gat eindelijk effen was zonder overtollig naar beneden vallend zand, konden de mannen beginnen met het maken van het ijzeren net die voor de stevigheid van het sollement zal zorgen. Aangezien David’s pa dit jaren en dag gedaan heeft als job was dit echt wel een koud kunstje. Alhoewel hij er eerst weer even moest inkomen ( we hadden ook niet echt al het materiaal liggen om dit te doen). Maar na een net of 2 waren de 2 mannen als een geoliede machine.

Nu het net gemaakt was moets het nog in het gat neergelaten worden, dus met het net door de gang en langs de enen voordeur naar buiten en langs de andere voordeur terug naar binnen. Het net neerlaten was een koud kunstje. Hetwerd dan met stalen draad nog een beetje hoger gehangen zodat het niet in contact stond met de grond.

Rest ons nu enkel nog het gieten van het sollement, en waarschijnlijk zal David’s pa dit in de loop van deze week doen, maar we zien wel. Hopelijk hebben we volgende week niet evenveel tegenslag. You can’t have it all.








Uitgraven put voor sollement

Vandaag stond er weer een zware werkdag voor de boeg. Eerder deze week had David zijn pa al een had in onze beneden vloer gemaakt, hier komt dan een sollement in met muur die tot aan het verdiep erboven komt en die dan tevens 1 muur van onze badkamer zal vormen.

Waarom werken we nu plots verder beneden. Wel bij een algemene inspictie vorige week, hebben we ontdekt dat de vloer van het 2de verdiep flink doorgangt ( het kraakt en piept en veert ook ‘uitstekend’ mee). Aangezien we wel genoodzaakt zijn om deze vloer eerst op te schoren vooraleer we boven vloer leggen , moeten er nu een aantal dinge gebeuren.

Vooraleer we de schoren kunnen zetten die de vloer dan zal opschoren moet er er eerst een h-balk (= petrailles of hoe schrijf je dat?) gestoken worden, want deze is te lang en kan anders niet meer aan de schoren passeren. Voor die h-balk gestoken kan worden moeten de muren van de badkamer er eerst al staan. En daarvoor met er eerst helemaal beneden een gat gegraven worden om een sollement in te gieten om daarop dan die muur te kunnen metselen.

Veel werk dus vooraleer we onze vloer kunnen rechten. Aoals eerder gezegd was al een klein deeltje van de geul voor het sollement al uitgegraven, vandaag hebben we hier de rest van uitgegraven. Net zoals bij onze komposthoop vonden we ook hier veel afval die niet in de grond thuis hoorde: kippenbotten, flesjes bier, spoelen, delen van een fornuis,.. Jammer genoeg niets waardevol.

Eenmaal begonnen aan het verder graven moesten eerst alle draden en kabels doorgezaagd worden. Eerst waren de chauffage kabels aan de beurt, eerst al het water uit de chauffage gehaald en dan de kabels doorgedaan met een slijpschijf. Daarna waren de andere kabels aan de beurt. Hier liep er echter iets mis, David z’n pa dacht dat het de telefoonkabel was, bleek een electriciteitskabel te zijn. Alles uit natuurlijk, plongs afgeslaan. Na dit euvel te herstellen terug verder gegraven.

Mijn werk beperkte zich vooral in het opsporen en sorteren van alle stenen die in de aarde zatten en het verkappen van alle grote stenen naar kleine stukken zodat we deze ook nog konden gebruiken om te vermengen in het sollement. Was redelijk zwaar werk, zeker met hamer en bijtel. En toen gaven ze me een nieuw speeltje de schieter. Weegt veel te zwaar voor mij, maar het gaat toch veel sneller.

Omdat we nog steeds geen vaste grond hadden bereikt was verder graven de boodschap. Blijkbaar was onze kelder vroeger groter en hebben ze deze terug dicht gegooid en waren ze vergeten om de grond aan te stampen.

Na een lange werkdag van graven, stenen opsporen en verpulveren was onze put dan toch bijna diep genoeg. Nog 15 cm dieper maar dat is voor volgende week.






Gyproc + opschoren dak

David zijn pa is vanmiddag terug komen helpen. David en ik hebben vanmorgen het kader gemaakt die tegen de muur komt van slaapkamer 3 (aan de straatkant). Net zoals we gedaan hadden voor de hobbykamer. Hier was de opervlakte veel kleiner en de schuinte was hier niet zo erg.

Eenmaal het kader gemaakt was, zijn we begonnen aan het bevestigen van de gyproc tegen dat kader. Dit ging echt wel redelijk snel, we hebben nu toch al wat ervaring en de platen waren zo groot niet. De verwarmingsketel stond wel ontzettend in de weg. ‘T wordt tijd dat deze eens verzet wordt, of hij zal daar nog aan zijn einde komen.

In de voormiddag zijn David’s pa en ma dan toegekomen. Schoonpa is dan eerst begonnen met het gat die nog in de muur zat te dichten. Je kon bijna letterlijk gaan voelen wat er in de zolder van de buren stond. De vorige eigenaars hadden dit gat proberen te camoufleren door er wat isolatie voor en tussen te steken. Na redelijk wat cement maken en stenen mesten later, was het gat dan eindelijk gedicht.

Toen ontdekte ik plots iets minder leuk de steunbalk juist boven ons leek maar net op de steen te rusten en leek niet eens in de muur te zitten. Oplossing een nieuw gat erboven maken, het dak omhoogduwen met schoren en dan de nieuwe balk eraan bevestigen.

Het opschoren van het dak leek nog niet zo simpel. De schoren stonden vast op balken die in de vloer genageld en gevijsd waren. David en zijn pa begonnen dan langzaam maar zeker het dak omhoog te duwen. Alsof ik al een vreemd voorgevoel had, had ik al een beetje afstond genomen. Ons dak was intussen al 10 cm verhoogt. Opeens kraakte een van de vijzen door die vast zaten in de grond en de schoor schoof helemaal weg. Gevolg in een fractie van een seconde was ons dak terug naar zijn oude positie. David zijn hoofd zat net door de Velux dus hij zat wel save, zijn pa stond net onder het dak, maar heeft geen dak tegen zich gehad, zat nog redelijk gebukt.

Na de kleine shock (vooral dan aan mijn kant), hebben we de balken waarop de schoren bevestigd waren, dan veel beter aan de vloer bevestigd. Allees bleef zitten, nu moet de balk volgende week nog enkel ingemetst worden en klaar is kees.

Na een grondige check bleek dat de balk waarvan we dachten dat deze niet goed in de muur zat toch goed in de muur zat. Er bleek een stukje afgezaagd te zijn en net dat stuk stak vlak voor de muur uit. Maar ja een extra balk om het dak te verstevigen kan zeker geen kwaad.


Afbraak muren deel2

Gisteren de eerste muur afgebroken vandaag de andere. Net als de andere muur zit deze muur ook nergens aan vast niet in de muur en al zeker niet ergens tussen balken in het plafond. Dus net als gisteren weer heel voorzichtig de muren afbreken.

Ik kreeg nam dan ook af en toe eens de hamer te hand om de onderste stenen af te breken. Dan mocht ik wel eens flink zwieren en kloppen, want er waren niet echt veel risico’s aan verbonden voor de muur.

Daarnaast heb ik me nog vooral bezig gehouden met het kalk van de muren te halen, met openliggende kneukels tot gevolg (van af en toe eens langs de muur te schuren doordat ik naast de kalk zat) => maar ge wordt daar sterk van zeker. De kalk deden we er af aangezien we bij een vorig bezoek aan het containerpark onder onze coeten hadden gekregen. Het meeste was er nu toch af.

Nadat alle kalk verwijderd was (op den duur met schop i.p.v de koevoet => ons geduld raakte op, eigenlijk niet ons geduld maar vooral David die redelijk snel de muur aan het afbreken was. Gevolg we konden niet mee met het tempo), en de volledige muur er ook aan moest geloven, hebben we wederom onze katrol gebruikt om alle zakken naar beneden te doen. Containerpark here we come.




Afbraak muren deel1

Vandaag de eerste muur van onze lang-gang-wc (=> 1 meter brede gang die een lengte had van 3m) af te breken. Veel stof tot gevolg, best dat god stofmaskers heeft uitgevonden.

Na een eerste onderzoek bleek dat de muur niet al te stevig was (en dit is echt wel een understatement). Hij zat niet eens vast in de muur en bovenaan zat hij gewoon tussen 2 balken. 1 duw en alles lag omver. Daardoor duurde het afbreken uiteraard wel langer, omdat we heel voorzichtig te werk moesten gaan. David had ondertussen al vakkundig het toilet en de lavabo verwijdert uit onze lange-gang-wc zodat we snel konden beginnen met het slopen van de muur.

Tijdens het afbreken wel een aantal ‘vreemde’ dingen tegengekomen: koperen buizen waar elektriciteitdraden in liepen (echt nog zoals vroeger), en dan nog het grappigste van allemaal een lamp die we terug vonden tussen de vloer en het valse plafond van het verdiep eronder.

Aan het begin van de dag hadden we een gat in de vloer gemaakt zodat onze katrol optimaal kon gebruikt worden. Die elektrische katrol konden we dan heel gemakkelijk gebruiken om een zak of 3 met stenen en kalk via een kruiwagen naar beneden te laten, rechtstreeks in onze gang (=> deze gang is gewoon een doorgang van onze 2de voordeur naar de tuin, gemakkelijk als je afval hebt moet je niet door gans het huis) Dit scheelde toch een pak sleur en trekwerk, als het gemakkelijk kan moet je het ook niet laten he. Na het uitbreken van de vloer dan overgegaan naar het afbreken van de valse plafond die er nog onder zat. Was een redelijk stuntwerk, waarbij David’s pa letterlijk op de randen gryproc stond.

Morgen doen we dan de andere muur. Hopelijk gaat dit even snel.