Dit weekend naar de BIS Beurs geweest. En wederom moest ik wel vaststellen dat ik deze ‘kleine’ versie van batibouw veel beter vind dan zijn grote broer. Hier vond ik tenminste veel naar mijn smaak (vooral veel mooie keukens) en een aantal nieuwtjes.

Tim was ook mee met ons en was onze fotograaf van dienst. Hij was al eens samen met zijn ma naar de beurs geweest (om inspiratie en ideeën op te doen voor hun keukens), maar de batterijen van hun fototoestel waren op. Over bedrijfsspionage gesproken. En aangezien we nu wel zeker zijn dat de keuken die we op het oog hadden niet echt vlot in onze ruimte past, konden we zelf ook maar toffe ideeën opdoen (en ondertussen zijn de plannen al getekend, weldra komen ze ook wel online te staan)

Tussen de foto’s zie je 2 maal een foto staan met een aangepaste dampkap (zo eentje die schuin omhoog loopt waardoor je er niet meer met je hoofd kan tegen stoten), de uitvinding van de eeuw lijkt mij. Ja ik heb me menige keren hier thuis al gestoten aan de dampkap met pijnlijke gevolgen. Deze dampkappen kan je bewonderen op foto 3 en 10 (=>deze is echt wel speciaal)

Verder bleek ook nog dat op het eerste zicht heel erg dunne granieten platen op een keukeneiland in de mode zijn. Let wel op het eerste zicht, want na bestuderen van de bladen zie je dat ze mooi afgeschuurd zijn. (zie foto 8).

De lampen-stand in de design galerij vond ik ook wel mooi (David minder, volgens hem ben ik veel te gefascineerd door lampjes). De lange tafel in diezelfde galerij vonden we ook wel vrij tof (zie foto 16), volledig in 1 stuk en een staalachtige look. Het grote en lange eiland (foto 18) er recht tegenover was ook ver van verkeerd (bracht ons trouwens op het idee om zelf voor een breed en lang eiland te kiezen en maar aan 1 kant in de keuken kasten te zetten). Kort daarna ontdekten we dan nog een namaak olijfboom (foto 21), die echt wel vrij realistisch was nagemaakt. Wat ons even deed fantaseren en denken aan later: als ons huis eens af is en we besluiten op reis te gaan dan zal onze housesitter enkel onze planten moeten afstoffen in plaats van water te geven.

Ook de radiator in de allerlaatste foto vonden we wel mooi, maar ik ben gelukkig vergeten te kijken hoeveel hij kostte, ik moest nog even bekomen van het mooie bad die ik had zien staan voor de luttele prijs van 9000 euro. Kort samengevat was de beurs wel weer enorm interessant, en hebben we terug een hele pak brochures en inlichtingen gekregen, zeker voor herhaling vatbaar.

Gisteren en eergisteren is David’s pa komen werken in ons huis. De overige balken die er nog zaten werden verwijderd en hier en daar werd een extra balk gestoken om alles helemaal goed te ondersteunen.

Toen wij thuis kwamen van het werk was er dus alweer veel gebeurd. Tijdens het eten dan nog een discussie gehad of de keuken die we op oog hebben wel zal passen. Gelukkig lagen de afmetingen van de keuken nog steeds op dezelfde plaats waar ik ze had achtergelaten, zodat we konden controleren wie nu gelijk had. Jurgen die zei dat het nipt zou zijn of David die beweerde dat het allemaal wel zou passen.

Na veel aantekeningen (op de vloer en de muur), bleek dat beiden toch een beetje gelijk hadden. Alhoewel Jurgen het toch meer bij het rechte eind had. Dus zal er nog het een en ander veranderen aan de keuken (het kookplaat-gedeelte wordt minder diep, moet ook niet persee zo diep zijn)

Morgen zal David normaal samen met zijn pa in de namiddag materiaal gaan halen om het plateau dan te kunnen gieten (= ingrediënten voor beton), en al beginnen aan het maken van de coufrage. Normaal wordt die dan 1 van de komende weken gegoten, zodat we tijdens ons verlof (nog 3 weken) de muren van de badkamer kunnen metsen.

Aangezien we nu moeten wachten tot de grove werken gedaan zijn (nieuwe vloer gieten badkamer,plafond badkamer omhoog duwen + poutrelles steken), kunnen we in de week niet echt veel zelf verder doen.

Maar het plafond van waar onze nieuwe keuken komt moest nog afgebroken worden, aangezien we daar een bekisting moeten maken waar de vloer van onze badkamer dan wordt in gegoten.

Vanavond dus begonnen met het afbreken van die plafond, een lekker ouderwetse plafond = veel kalk met houten latjes in en veel maar dan echt heel veel stof erop. Dus dan maar stuk voor stuk het plafond eruit zagen, anders zou de beneden-vedieping 1 grote stofwolk zijn.

Het ging al bij al nog redelijk vlot, maar om 21u zijn we gestopt (onze toekomstige buren hebben nog kleine kindjes dus). Dus het tweede deel zal voor donderdag zijn.

Eerder deze dag was David’s pa ook langs gekomen om de poutrelle die we tijdens ons verlof gestoken hadden in te metsen. En hij had ondertussen ook het een en ander opgekuist, ge kunt het nu wel niet meer zien, na het afbreken van het plafond.

Onder het moto:’Internet uw bron van inspiratie’, dacht ik bij mezelf: misschien is het wel eens tof om een aantal foto’s die ik al de hele tijd staan heb op mijn pc (en van het internet ‘geplukt’ heb) , te delen met de rest van de wereld.

De eerste foto heb ik bewaard omdat ik het opbergsysteem wel tof vind: er zitten schuifpanelen voor de planken van het bureau, waardoor je alles na het werken aan het bureau weer netjes achter de panelen kan verbergen.

De 2de foto is een beetje analoog, wederom schuifwanden, maar ditmaal niet om kasten te verbergen maar 2 ruimtes te kunnen opdelen of openen.

Foto 3 vind ik dan weer leuk omdat ze een lichtwand gebruiken (je zal wel zien in de andere foto’s: ik heb iets met lichtjes,lampen en ledjes)

De 4de foto heb ik dan weer op mijn pc-bewaard omdat ik de deur ongeloofelijk mooi vind, geen deur-lijsten (vind ik sowieso al niet mooi) en geen scharnieren te zien.

Foto 5 en 6 zijn een beetje zoals foto 3: verschillende kleurschakeringen dankzij de lichtwand in het plafond. Best mooi gedaan, en de glazen deuren mogen er ook wel zijn.

Foto 7: daar viel me direct die felle tv-kast op in het voor de rest sobere, maar daarom niet minder mooie interieur.

In de 8ste foto zie je een handig kastjes systeem waardoor je geen nood meer hebt aan boekenkasten en dergelijk, echt leuk gevonden.

Foto 9,10,11 heb ik bewaard omdat ik het een heel mooie (en heel grote) keuken vind, echt helemaal mijn smaak.

In foto 12 gaat het niet over de vrouw, maar vooral over het bad (dus mannen probeer naar het bad te kijken en niet naar de inhoud). Mooie vormgeving, maar het neemt wel veel plaats in beslag.

Foto 13: daar vind ik de ‘douche-bak’ wel heel erg geslaagd ( de douche-kop trouwens ook)

In onze zoektocht naar mooie patronen voor onze glazen schuifdeuren tussen de keuken en de living kwam ik foto 14 tegen heel erg mooie glazen deur en inkomhal.

De 15de foto toont vooral een mooi geschilderde muur (en bijhorende assortie meubelen qua kleur), orgineel gedaan, het moet niet altijd 1 muur helemaal in hetzelfde kleur zijn.

De zit-tafel annex salontafel in foto 16 vind ik echt heel orgineel gevonden, je kan dit uiteraard alleen als je dan ook zo’n niveau verschil hebt.

Er valt nogmaals een mooie keuken te bewonderen op foto 17.

Op foto 18,19,20 vallen dan 3 ontwerpen te bewonderen van de (welbekende ontwerpen) starckx.

Foto 1=>8 heb ik gehaald van een website van een interieur-architect (Pedro Verhue), zeker eens de moeite om deze website te bezoeken, hier kan je zeker inspiratie opdoen. De andere foto’s komen van her en der.

Vandaag veel gesukkeld. Het was ook de eerste maal in onze verbouwingswerken dat ik niet zo gerust was in een goede afloop.

Maar first things first. We zijn de dag begonnen met een gat in onze vloer te maken op het eerste verdiep waar dan de poutrelle doorkomt. Gisteren hebben we al het gat eronder gemaakt in het plafond. Dit ging betrekkelijk snel. Na even snel opmeten, en zonder pythagoras (want dit duurde langer dan de praktijktest), bleek dat het zelf in plaatsen van de poutrelle een onbegonnen werk zou zijn. Weegt ongeveer 250 kg, en we waren maar met 4 (mijn ma, ikzelf, David + zijn pa).

De enige oplossing om de poutrelle erin te heffen was een lift (gemotoriseerde katrolle). Deze lag echter niet bij ons thuis maar terug bij de eigenaar, eerst erachter dan maar. Ondertussen begonnen mijn ma en ikzelf aan het opruimen van de beneden verdieping, er lag aardig wat stof en puin van het uitkappen van de gaten in de muren. Ondertussen was mijn pa volop bezig met het herschilderen van het blauw van ons tuinhuis die te fel was uitgevallen. En ondertussen kan ik bevestigen dat het er nu veel beter uit ziet, het was echt wel te fel.

Eenmaal onze katrolle ter plaatste was konden we hem aan het plafond bevestigen om dan de poutrelle te versleuren. Maar eerste werd die poutrelle nog op maat ‘gesneden’ (volgens mij stonden david’s pa zijn schoenen nog net niet in brand). Eenmaal onze poutrell e op maat was en onze lift er ging, konden we beginnen met onze poutrelle op te heffen.

In dit gedeelte was ik toch niet zo gerust, de lift kon wel voldoende trekken, maar zou ons slap (=veerkrachtig) plafond dit houden, dat was maar zeer de vraag. De poutrelle stond dan helemaal schuin van muur tot muur, tot bleek dat een deel van de kalk zou verwijderd moeten worden. Hierna nog een tijdje doorgesukkeld met het zwaargewicht: trekken aan de bovenkant om hem zo op te kunnen schuiven, richting de opening. Hij zat telkens wel ergens vast: in de muur bovenaan, in de kalk. We kregen er geen milimeter beweging in. Het scheelde maar 5 cm meer, maar telkens het een cm verbeterde, verslechterde het terug diezelfde cm.

Als we dan eindelijk ons geduld begonnen te verliezen en dan ook de poutrelle begonnen te kippen, ging het de goede kant op. Nu nog enkel in de goede richting kloppen en hij zat erin. Daarna nog verder doorschuiven,laten zakken en op de gaten (gisteren gekapt) schuiven en hij zat klaar om betonnen draagbalken onder te gieten voor de ondersteuning.

Na enig geëxpirimenteer bleek dat David met 1 been op het uiteinde van de poutrelle al genoeg was om de poutrelle te doen kantelen, en ik volledig op het uiteinde van de poutrelle leverde niet veel op: dat ding gaf geen kick. De boog moet niet altijd gespannen staan hé.

Ik was nadien wel enorm opgelucht want 250 kg is toch niet niets + ons plafond waar de katrol aan bevestigd was bewoog toch iets te veel mee naar mijn zin. Ik zag het zo al verkeerd lopen. Maar eind goed al goed. Morgen maken we dan de coufrages voor de betonnen draagbalken die in de gaten komen die we gisteren gekapt hebben en die onder de poutrelle komen. We beginnen er toch te geraken op dat 1ste verdiep.